Bad dream One night
Title : Bad dream One night
Author's Name : Senkoong
Pairing : Taeyeon x Tiffany
Rate : NC 20+
Author Notes : วันช็อตสั้นๆอีกหนึ่งเรื่องจ้า เกี่ยวของกับเรื่องเก่าด้วยนะ จะเป็นยังไงเมื่อแทยอนเปลี่ยนไป ทิฟฟานี่จะแก้ไขปัญหาได้ไหม ลองติดตามได้เลยจ้า
ชี้แจง :: เรื่องนี้เป็นเพียงการสมมติขึ้นมาเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลใดทั้งสิ้น และขออภัยหากเนื้อหาภายในเรื่องทำให้ขัดใจ
'ชีวิตคนเราต้องเจอเรื่องเลวร้ายอยู่บ้าง แต่จะใครเคยเจอเรื่องร้ายแบบฉันบ้างนะ' ร่างบางขยับปากกาเขียนเรื่องราวใส่สมุดเล่มหนึ่ง
'มันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก พวกเธออยากลองฟังดูไหม มาเถอะฉันจะเล่าให้พวกเธอฟัง'
เพล้ง~!!
เสียงแก้วกระทบผนังห้องแตกละเอียดดังขึ้นตอนกลางดึกส่งผลให้ร่างบางรีบออกมาจากห้องนอนอย่างตกใจ
"แทเป็นอะไรเนี่ย"ร่างบางของทิฟฟานี่เอ่ยถามเมื่อเห็นต้นเหตุของเสียง
"ฉันจะเป็นอะไรมันก็เรื่องของฉัน!! เธอไม่ต้องมายุ่ง!!!"ร่างเล็กตะคอกใส่ทิฟฟานี่จนร่างบางผงะด้วยความตกใจ
"ทำไมพูดแบบนี้ล่ะแทแท ฟานี่เป็นคนที่แทรักไม่ใช่เหรอ"ทิฟฟานี่ถามด้วยความผิดหวัง
"หึ! อย่างเธอน่ะเป็นแค่ตัวเลือกหนึ่งเท่านั้นล่ะ ฉันไม่เอาชีวิตทั้งชีวิตมาผูกติดกับเธอไปตลอดหรอก"ร่างเล็กกล่าวด้วยเสียงราบเรียบและใบหน้าเย็นชา
"ฮึก...แท...แท...พูดจริงเหรอ แล้ว...ฮึก...ที่แทสัญญาว่าจะดูแลฟานี่ตลอดไปล่ะ"ร่างบางอดกลั้นน้ำตาไม่ไหวจำต้องปล่อยให้มันไหลออกมา
สองปีแล้วนับตั้งแต่ผ่านการประกาศขอแต่งงานของแทยอนกับทิฟฟานี่ในคอนเสิร์ตครั้งนั้นจนถึงตอนนี้เวลาได้ผ่านมาครบสองปีเรียบร้อยแล้ว
พวกเธอทั้งคู่มีลูกสาวชื่อคิมจีอึนเป็นพยานรัก สองปีที่ผ่านมาพวกเธอรักกันมาก แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมคนรักของเธอเปลี่ยนไปแบบนี้
"ฮึก..ฟานี่ไม่เชื่อ แทแทโกหก"ทิฟฟานี่กล่าวอย่างยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้
แทยอนกระตุกยิ้มเหยียดๆที่มุมปากมองดูคนตรงหน้าด้วยแววตาเรียบเฉย ทิฟฟานี่ถึงกับนิ่งอึ้งเมื่อเห็นสายตาของคนรัก มันว่างเปล่ามาก
"หึ เธอมันหลอกง่ายจริงๆนะฟานี่ แค่ฉันทำตัวอบอุ่นก็หลงรักฉันแล้ว ฮะๆ ไอ้พวกแฟนคลับน่าเบื่อพวกนั้นอีก
จะอะไรกันนักหนาก็ไม่รู้ จับคู่ให้คนอื่นไปหมด น่ารำคาญจริงๆ"ร่างเล็กพูดประโยคช็อคโลกออกมาทิฟฟานี่ถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว
"ฮ่าๆๆ หน้าเธอตอนนี้มันตลกมากเลยล่ะฟานี่ ไม่รู้ว่าไอ้พวกแฟนคลับน่ารำคาญพวกนั้นมันจะเป็นแบบเธอหรือเปล่านะถ้าได้รู้อะไรแบบนี้
เธอคงไม่รู้หรอกว่า ฉันเหนื่อยแค่ไหนที่จะต้องมาเล่นละครรักโง่ๆให้พวกมันเก็บเอาไปจินตนาการเล่นน่ะ เปลืองตัวจริงๆ"
เพี๊ยะ~!!!!!
เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าดังขึ้นเมื่อแทยอนพูดจบ ทิฟฟานี่น้ำตาหลั่งไหลด้วยความผิดหวัง เธอผิดหวังมาก ผิดหวังกับคนรักของเธอ
เธอไม่รู้มาก่อนว่าแทยอนจะเป็นคนแบบนี้คนรักที่อบอุ่น คนที่พร้อมทำเพื่อความรัก เธอไม่รู้เลยว่าตัวตนจริงๆของแทยอนจะเป็นแบบนี้
"ฮ่าๆๆๆ รับไม่ได้สินะ เอาเถอะ เห็นแก่ที่หลอกเธอมาจนถึงตอนนี้ ฉันรู้สึกภูมิใจจัง ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องเศร้าไปฟานี่
รู้อะไรไหม ไอ้ตำแหน่งลีดเดอร์ของวงเนี่ยฉันไม่ต้องการเลยด้วยซ้ำ แค่ฉันคนเดียวก็ดังได้ ไม่จำเป็นต้องมีพวกเธอเลย
พวกเธอมันเป็นตัวถ่วงที่น่ารำคาญของฉันจริงๆ แล้วรู้อะไรหรือเปล่าฟานี่ ฉันเป็นคนทำให้ไอ้พวกตัวถ่วงพวกนั้นมันเลิกกันเองล่ะ
ฉันเก่งไหมล่ะ ฮ่าๆๆ พวกมันโง่กันจริงๆ แค่ฉันให้คนไปเล่นละครนิดหน่อยพวกมันก็เลิกกันแล้ว โซนยอชิแดมันแตกแล้ว ฮ่าๆๆๆ"
ทิฟฟานี่ได้ฟังประโยคเหล่านั้นถึงกับหน้ามืดเซล้มลงกับพื้นห้องเลยทีเดียว คงไม่ต้องบอกว่าเธอช็อคขนาดไหน
เธอเชื่อว่าถ้าแฟนคลับที่รักแทยอนมาได้ยินอะไรแบบนี้คงจะไม่ต่างกัน มันจบแล้วใช่ไหมความรักของเธอ
มันคงจะเป็นฝันร้ายที่เลวร้ายที่สุดสำหรับเธอ แล้วชีวิตเธอกับลูกจะทำอย่างไรต่อไปล่ะ คิดอะไรอดร้องไห้ไม่ได้
"เธอเลวมากแทยอน ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าเธอจะเลวได้ถึงขนาดนี้"ทิฟฟานี่พูดด้วยความโกรธและผิดหวัง
"หึ! ไม่ต้องชมฉันหรอก ฉันรู้ตัวเองดี เชิญเธออยู่กับลูกของเธอไปเถอะ ไอ้เด็กเวรนั่นมันทำฉันประสาทเสียจริงๆ"ร่างเล็กพูด
ทิฟฟานี่เบิกตาค้าง ทำไมถึงพูดแบบนั้นได้ล่ะ นั่นมันลูกของเธอนะแทยอน ทำไมถึงพูดแบบนี้
"คงจะตกใจมากล่ะสิ ฮ่าๆๆๆ ฉันรำคาญมันเต็มทีแล้ว ร้องเสียงหนวกหูอยู่ทุกคืน เธอจะเอามันไปไหนก็เรื่องของเธอ ออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว!!!"
"ฮึก....ฮือ.....ฮือ...."
ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วนับตั้งแต่ทิฟฟานี่ถูกไล่ออกมา เธอยังคงทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ตั้งแต่เธอจากมาทุกอย่างมันแย่ไปหมด
เธอต้องหางานใหม่ทำ ตอนนี้เธอมาเป็นลูกจ้างในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ชีวิตเธอลำบากมากแต่เพราะมีดวงใจของเธออีกหนึ่งดวง
ทำให้เธอต้องต่อสู้กับชีวิตที่ยากลำบากต่อไป ส่วนแทยอนคนเลวคนนั้นเธอยังได้ยินข่าวอยู่ตลอดเวลา คนเลวคนนั้นยังเป็นนักร้องเหมือนเดิม
ทิฟฟานี่ต้องได้ยินเรื่องของแทยอนอยู่บ่อยๆ เธออยากบอกคนอื่นเหลือเกินว่าแทยอนเป็นคนแบบไหน แต่คงจะไม่มีใครเชื่อเธอหรอก
บางครั้งเธอก็หลบมาคิดว่าถ้าเรื่องนี้เป็นแค่ความฝันมันคงจะดี อา~ คิดแล้วพาลน้ำตาจะไหลทุกทีสิ
"ฟานี่ ไปล้างจานในครัวไป เสร็จแล้วเอาขยะไปทิ้งด้วยนะ"ผู้จัดการร้านเดินเข้ามาบอกทิฟฟานี่
"ค่ะ"ซึ่งทิฟฟานี่ก็ตอบกลับด้วยความเศร้าหมอง
ร้านอาหารแห่งนี้ไม่ต่างอะไรกับนรกสำหรับเธอ ไม่ว่าจะเป็นผู้จัดการร้านที่ชอบกดขี่หรือเพื่อนร่วมงานที่คอยกลั่นแกล้งเธอตลอดเวลา
รวมไปถึงลูกค้านิสัยแย่ๆที่มีเป็นประจำ ทิฟฟานี่ถูกคนพวกนั้นกลั่นแกล้งอยู่บ่อยๆ แต่จะให้ทำยังไงได้ไม่มีที่ให้เธอไปอีกแล้ว....
"ไม่ต้องห่วงนะจีอึน ม๊ะมี๊จะทำทุกอย่างเพื่อลูกเอง ม๊ะมี๊จะไม่ยอมให้ใครทำร้ายลูกเด็ดขาด"ร่างบางพูดเบาๆกับเด็กทารกในอ้อมแขน
มันยากเหลือเกินที่จะต้องใช้ชีวิตแบบนี้ บางครั้งเธอเคยคิดที่จะจากโลกใบนี้ไป หากแต่ทิฟฟานี่ยังสำนึกได้ว่าตัวเองยังมีอีกคนอยู่
ถ้าหากเธอจากไปแล้วลูกของเธอจะเป็นอย่างไร คิมจีอึนเป็นดวงใจของเธอและคอยย้ำเตือนเธอไม่ให้คิดสั้น จีอึนเป็นความสุขที่เหลือเพียงหนึ่งเดียวของเธอ
ต่อให้เธอต้องตายก็จะไม่ยอมให้อะไรมาพรากเธอไปจากลูกเด็ดขาด นั่นคือสิ่งที่เธอคิดอยู่ในใจตลอดเวลา
เมื่อไหร่ฝันร้ายจะจบลงสักทีนะ เมื่อไหร่ฉันจะตื่นจากฝันร้ายนี้ ช่วยฉันด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันที
ร่างบางข่มตาหลับอย่างยากลำบากที่ข้างตัวจีอึน ฉันหวังว่าเมื่อตื่นขึ้นมามันคงจะเป็นความฝันนะ....
"หึ ไม่นึกว่าจะเจอเธอที่นี่อีกนะ"เสียงทุ้มอันคุ้นเคยดังขึ้นด้านหลังทิฟฟานี่ ร่างบางสะดุ้งเฮือกหันขวับมามองคนคุ้นเคยในอดีต
คิมแทยอนยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ผิดกับเธอที่มอมแมมสกปรกเนื่องจากการทำงานของเธอ
"แทยอน!!"
"อะไรกัน ทำเป็นตกใจไปได้แค่เห็นหน้าคนรักเก่าแค่นี้เอง"ร่างเล็กกล่าวยียวน
ทิฟฟานี่นิ่งเงียบจ้องมองคนตรงหน้าครู่หนึ่งแล้วทำท่าจะเดินสวนออกไปแต่กลับถูกอีกฝ่ายคว้าที่ข้อมือ
แม้จะพยายามดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุดราวกับมือของคนตัวเล็กเป็นคีมเหล็กอย่างไรอย่างนั้น
"ทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ"
"ไม่เอาน่า ฟานี่ ฉันยังคุยกับเธอไม่จบเลยจะรีบไปไหนล่ะ"
"ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ปล่อยฉันได้แล้ว"ทิฟฟานี่สะบัดเสียงใส่ด้วยความโมโห
"แต่ฉันมีนี่นา อืม.. ดูจากสภาพเธอแล้วคงจะลำบากไม่น้อยเลยสิ"ร่างเล็กสำรวจทิฟฟานี่ไปทั่วตัว
"แต่เธอก็เก่งไม่น้อยเลยนะฟานี่ ทนสู้ชีวิตได้แบบนี้ เพราะจีอึนล่ะสิ"ทิฟฟานี่มองแทยอนอย่างไม่ไว้ใจเมื่อเขาพูดถึงจีอึน
"รู้อะไรไหมฟานี่ ที่ฉันมาหาเธอวันนี้ฉันมีอะไรจะบอกล่ะ"
"อะ...อะไร"ทิฟฟานี่รู้สึกสังหรณ์ไม่ดีเลย
"ฉันเห็นสภาพเธอแล้วมันดูแย่จริงๆ ฉันจะเอาจีอึนกลับ!!"แทยอนกล่าวเสียงนิ่ง ส่วนทิฟฟานี่พอได้ฟังเสร็จต้องเบิกตาโพลง
"ไม่นะ ฉันไม่ให้จีอึนไปไหนทั้งนั้น คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ!!"ทิฟฟานี่ตะคอกใส่ร่างเล็กด้วยความโกรธแค้น
"อืม.. สายไปแล้วล่ะ ฉันให้คนพาตัวจีอึนไปแล้ว ส่วนเธอก็ใช้ชีวิตแบบนี้ไปซะเถอะ ฉันไปล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ"ร่างเล็กหัวเราะเสียงดังก่อนจะหันตัวเดินกลับไป
"ไม่นะ แทยอน ฟานี่ขอร้องล่ะ อย่าพาจีอึนไปเลยนะ"ทิฟฟานี่โผเข้ากอดขาแทยอนแล้วพร่ำขอร้องร่างเล็ก ทว่า....
"ปล่อยฉัน เธอมันแค่ขอทานโสโครก อย่ามาจับตัวฉัน!!!!"แทยอนตะคอกใส่ทิฟฟานี่พลางสะบัดขาออกราวกับทิฟฟานี่เป็นเชื้อโรคอย่างไรอย่างนั้น
"ฮึก...แท...อย่าพาจีอึนไปจากฟานี่เลยนะ ฟานี่อยู่ไม่ได้ถ้าขาดจีอึน"ร่างบางร่ำไห้กอดขาแทยอนแน่น
"ฉันบอกให้เธอปล่อยไง!! ปล่อยสิวะ!!! โธ่เว้ย!!"ร่างเล็กตะคอกด้วยความโมโหก่อนที่จะบันดาลโทสะ
เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!!
ร่างบางถูกตบหน้าไปสามฉาดเลือดไหลออกมาที่มุมปาก แทยอนมองดูด้วยสายตาสมเพช
"เธอจะไปตายที่ไหนมันก็เรื่องของเธอ ฉันจะเอาจีอึนไป ลาก่อน ฟานี่"กล่าวจบร่างเล็กก็หันกายเดินจากไปทันที
"ไม่นะ ไม่นะแทยอน เอาจีอึนกลับมานะ แทยอนนนนนน ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
หมดแล้ว หมดสิ้นแล้ว ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว หัวใจของฉันหายไปแล้ว ฉันไม่เหลือแล้วจริงๆ
ร่างบางนอนสะอึกสะอื้นอยู่บนพื้นสกปรกท่ามกลางความหนาวเหน็บของสภาพอากาศ
ฉันจะไม่อยู่ต่อไปอีกแล้ว ลาก่อน โลกที่แสนโหดร้าย ลาก่อน จีอึน....
เฮือก!!!!!!
ร่างบางสะดุ้งเฮือกขึ้นมาในห้องมืดๆ สายตาสำรวจไปมาอย่างตกใจ เสียงหอบหายใจถี่รัวอย่างรุนแรง
"เป็นอะไรไปที่รัก ฝันร้ายเหรอ"เสียงทุ้มที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างๆ ทิฟฟานี่หันมามองอย่างอึ้งๆ
แทยอน!
"ฮึก...ฮึก...ฮือ~~~"ทิฟฟานี่โผเข้ากอดร่างเล็กอย่างแรงจนแทยอนขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
"ไม่เป็นไรแล้วที่รัก แทอยู่กับฟานี่แล้วนะ ไม่ร้องนะคะ"แทยอนเอ่ยเสียงนุ่มพลางยกมือลูบศีรษะปลอบประโลมคนรักอย่างเบามือ
"แทแท... แทแทจริงๆด้วย แทแท...ฮือ~"ร่างบางสะอึกสะอื้นอย่างหนัก
"หยุดได้แล้วนะคะ ฟานี่ของแทไม่ใช่คนขี้แยนี่นา เกิดอะไรขึ้นคะ เล่าให้แทฟังได้ไหม"ร่างเล็กโอบทิฟฟานี่เข้ามาพิงอก
"ฟานี่ฝันร้าย มันเหมือนจริงมาก ฟานี่กลัว"ทิฟฟานี่ตอบพลางกอดคนรักไว้แน่นราวกับกลัวคนๆนี้จะหายไปอีก
"เอาล่ะ ฟานี่นอนก่อนนะ พรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวค่อยเล่าให้แทฟังนะคะ"
"แทแท พรุ่งนี้ถ้าฟานี่ตื่นมาแทแทจะอยู่ข้างๆฟานี่ใช่ไหม"แทยอนยิ้มรับอย่างอบอุ่น
"แน่นอนค่ะ ฟานี่ไม่ต้องกลัวนะ แทจะอยู่ข้างๆฟานี่ตลอดเลย นอนได้แล้วนะคะ"
"ค่ะ"ทิฟฟานี่ตอบก่อนจะหลับไปในเวลาไม่นาน แทยอนมองร่างบางพลางคิดว่าคงจะฝันร้ายมากจริงๆถึงได้กลัวขนาดนี้ ไม่รู้ว่าฝันอะไรที่ทำให้ฟานี่กลัวขนาดนี้นะ
ฟืด~
เสียงสูดลมหายใจของทิฟฟานี่ดังขึ้นขณะมาเที่ยวกับครอบครัว
บรรยากาศที่สดชื่น ลดความกลัวของเธอให้น้อยลงได้เยอะเลย
แทยอนมองดูคนรักที่กลับมาเป็นเหมือนเดิมด้วยรอยยิ้มที่แสนอบอุ่น
เธอได้ฟังเรื่องที่เกิดขึ้นในความฝันของทิฟฟานี่แล้ว อดรู้สึกสงสารทิฟฟานี่ไม่น้อย
ถ้าเป็นตัวเธอเองก็คงจะกลัวเช่นเดียวกัน มันเป็นฝันร้ายที่น่ากลัวมากจริงๆ
"สดชื่นจังเลย"ร่างบางฉีกรอยยิ้มสดใสให้คนรัก
"อืม สดชื่นจริงๆ"ร่างเล็กตอบสั้นๆด้วยเสียงอันอบอุ่น
"ฟานี่ดีใจมากเลยที่รู้ว่ามันเป็นแค่ความฝันน่ะ ในฝันของฟานี่แทแทใจร้ายมาก~~"ทิฟฟานี่เอ่ยเสียงยาวให้รู้ว่าตัวเองงอนคนรักอยู่
"ฟานี่อา แทไม่มีวันทำแบบนั้นกับฟานี่หรอก แทสัญญาด้วยชีวิตเลย"แทยอนกล่าวด้วยเสียงหนักแน่น
ทิฟฟานี่ยิ้มให้คนรักก่อนจะเอียงตัวเข้ามาหาแทยอนช้าๆ และเหมือนแทยอนจะเข้าใจความต้องการของคนรักก็เอียงตัวเข้าไปหาเหมือนกัน
"อืม..."จูบที่ดูดดื่มลึกซึ้งของทั้งคู่เกิดขึ้นบนรถสปอร์ตคันหรูไม่สนใจจีอึนตัวน้อยที่นอนอยู่บนตักทิฟฟานี่เลย
"ฟานี่รักแทนะคะ แทรักฟานี่ไหม"ร่างบางถอนจูบออกมาหอบหายใจถี่รัวถามขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา
"แทรักฟานี่ค่ะ แทไม่มีวันเป็นแบบในฝันเมื่อคืนของฟานี่แน่นอน พวกเราสามคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะคะ"เสียงที่แสดงความมั่นใจของแทยอนทำให้ทิฟฟานี่ยิ้มตาปิดอีกรอบ
"น่าเสียดายนะ"ร่างบางหันมามองคนรักด้วยความสงสัย
"น่าเสียดายอะไรคะ"
"วันนี้มีจีอึนอยู่ด้วยน่ะสิ ไม่งั้นก็คงจะเหมือนวันนั้น"แทยอนกล่าวพลางส่งสายตาวิบวับเจ้าเล่ห์ให้คนรักพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากบางๆ
ทิฟฟานี่คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะชะงัก ใบหน้าพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงกุ้มหน้าลงด้วยความอายพร้อมกับยกมือขึ้นตีไหล่แทยอนไปครั้งนึง
จะไม่ให้อายได้ยังไง วันนั้นมันจะวันไหนไปได้ล่ะ เมื่อสองปีก่อนไง บนรถคันนี้ เปิดประทุนแบบนี้เลยแหละ อา~ คิดแล้วก็อายชะมัด
"แทย๊อนนนน คนลามก!!"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
'ในที่สุดสิ่งที่ฉันหวังไว้ก็เป็นจริง มันคือความฝัน! เป็นความฝันที่เลวร้ายมากที่สุดในชีวิตของฉัน
ฉันดีใจมากที่มันเป็นเพียงความฝัน ฉันได้หัวใจของฉันคืนมา คนรักฉันไม่ได้เปลี่ยนไป จีอึนยังอยู่กับฉัน
ขอบคุณพระเจ้าของฉันที่ทำให้มันเป็นเพียงความฝัน ฝันร้ายของฉันจบลงแล้ว แล้วฝันร้ายของคุณล่ะ
จบลงหรือยัง?'
by Tiffany Hwang
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น